Dünyanın Soylu Güneşi Şiiri - Turgut Çakır

Dünyanın soylu güneşi
Ne güzel dokumuştu özümüzü
Ne güzel açmıştı leylaklar
Ne güzel erguvan çiçekleri
Bu çiçekler arasında doğmuştu
Dünyanın soylu güneşi
Almıştım soylu güneşin ışığını
Gözlerim gözlerine değmişti
Yıldızların çoğalan ışıkları
kent kent dolaşmıştı
her açılan elde
her açılan avuçta
kır çiçeklerinin yürüyen yüreği
ne güzeldi heey
Ezine'ye gidip gelen gemi
Yeşilin gönlünü aşmıştı
Peynirin tadı kentin sınırlarını aşmıştı
Aşmıştı Bozcaada'nın o güzelim üzümü
Dağ çilekleri gülmüştü bize
Dünyanın soylu güneşi inmişti üstümüze
İki martı gelmişti yanımıza
Gözlerindeki ışık sevgi olmuştu bize
Denizden denize uçmuştu martılar
Gözlerimizle izlemiştik gökteki ışıkları
Yüreğimizden geçerken aklımıza uzanmıştı
Ne güzeldi o sevda çiçekleri
Ne güzeldi kır çiçekleri
Ne güzeldi heey
Bir türkü söylemiştik ikimiz
Erdemin güneşinde yıkanmıştı bağlar, bahçeler
Umudun tarlasında ince ince büyüyen ekinler
İnhisar'ın narında yüzen beynimiz
Aklın sofrasında koşuşan çocuklar
Örnek ailenin gülü olmuştu
Dünyanın soylu güneşi
İnmişti üstümüze
Erdemin sonsuz evreninde gezinen kuşlar
Sevgimizin türküsü olmuştu
Ne oldu bize, nazar mı değdi
Neden karardı birden soylu güneş
Erdemin dünyaya açılan penceresi
Neden evrene açılan pencere olamadı
'Nazar mı değdi bize
Düştük bu hale neden'
O güzel insanları onurlandıran nefesimiz
Neden aynalı çarşıda küçülüp kaldı
Söyler misin dünyanın soylu güneşi
Anadolu'nun sınırlarını aşıp giden erdem
Bu küstüm otları neden girdi aramıza
Gel yeniden doğalım dünyanın soylu güneşi
Erkinliğin ışıklarında yüzelim birlikte uzakları
Denizin mavilerini kucaklayalım yine ikimiz
Bir gök insin başımıza yeniden
Mavice
Başaklar üstünde ak bulutlar dolaşsın
Yağmur yağsın ılgınca
Dağ, bayır, ova, tepeler ışısın
Seni görünce soylu güneş
Erdemin evrenine uzansın aklımız
Işısın yol yol, deniz deniz ova ova Anadolu
Ne demişti bizi seven insanlar
Örnek aile
Örnek aile güneşini alalım avuçlarımıza
Seyredelim akşam üzeri batan güneşi
Tanrıların en güzeli Aysu
Örnek aile olmamızı ister
Tanrıların en güzeli Göksu
Arifberfü güneşinden aydınlansın ister
Bozcaada, Gökçeada, Çanakkale
Nazar güneşi rüzgarların önünde savrulup gitsin
Çankaya'nın o eşsiz güneşinde yansız gözlerimiz
Ne çabuk unuttun Kavaklıdere kuğularını
Ne çabuk unuttun Papazın Bağı'nda içtiğimiz çayları
Hadi hadi koş, koş gel yanıma
Durmadan yağan yağmurun
Yüreğinden alalım erdem güneşini
Nar bereketinde yüzen bereketimiz
Umudun sofrasına otursun çocuklarımız
Gülelim, coşalım, eğlenelim
Onurun, şerefin güneşinde
Doğalım dünyaya yeniden
Doğalım da barışın güvercinler uçsun yüreğimizde
Eyüp Sultan güneşinde aklansın aklımız
Dursun Fakıh aydınlığında koşalım evrene
Edebali güneşinde güneş olalım
Mevlana pınarından içelim sevda suyunu
Atatürk'ün gözleriye bakan gözlerimiz
Barışın kenti Çanakkale'de duralım
Ve evlerin ışığı olalım ne dersin Soylu güneş
Ne dersin evreni ışıklandıran erdem
Söyle. Türkiye'nin güneşi olalım mı?