Ruhumun şiir güzelliğinde mest olan ben
Şairliğim tutası geldi dersem
Dünyanın her köşesinde sevgi olur coşarım
Özlettirmem, bir selam ile kucaklaşırım…
Tanışmaya asırlardan faziletler izledim
Okyanuslarca kalemlerden renkleri sevdim
Toprağımın yüreği çarpan yüzümle seçkin
Güven aşkımın kokusuyla yollar gezerim…
Fabrika hep niye Avrupa’daydı düşüncesine
Filtre bulundu diye sevinirim, yanıldığına
Bilgelerin, yağmuru bol dedikleri içinliğinde
Küresel ısınmaya belki zararı az olur dediğinde
Orada kurulacaksa Fabrika bir zenginlik miydi?
Her üslup varlığında bir neden hiç olmaz mıydı?
Paylaşım dengesine anlayışı o hep kıt besleyenlerdi
Hem yabancı, hem insan hakkı bilinci pekişmez ki…
Eksiğimse, karakterimdir bilgilerle yoldaş varlığı
Fazlalıklarsa, israftır göstermelik yamyamlığı
Bir canım bir vatanım bir bayrağım var ise eğer
Göz dikmeye tenezzül değil ki biraz düşün demek…
Eylül 2007
1999 yılında bacalara fitler sistemi bulununca, fabrikalar da dağıldı elbette yeryüzüne. Belki bilim adamları yanılmışlardı o yıllardan öncesine, bugün hava kirliliği enfes boyutlarda. Eğer bir mecburi karar var idiyse, yağmurun etkisi düşünülmüş varsayılırsa eğer, paylaşmak da mecburi güzellikleriydi. Keyfiyetçiliği edepsizliğe boyutlamak gerçekten özenilecek şeyler değildir. Bu bir yabancı kanunu zorbalığı genişletecek kadar bir yeteneğe yaradıysa eğer, başkasının fazlalığına gerçekten göz dikilmez. Aza kanaat hem bir erdemli fazilettir. İsviçre belki güzel bir örnektir doğa ve toplum ilişkilerine, ancak abartıya düşkünlük bir huy olarak vazgeçilmezlikse, yine düşüneceğim elbette. Her bitliğe seğirtip, burnumu laf ebeciliğinde sürtmem ki… Var olan hem her şey güzeldir, insan varlığının, yemi bol bulan bir fare gibi çoğalmış olma nedenleri sahiplenilmek düşüncesinden gocunma da yargılama doğmaz, sorumluluk bilincine sağduyu yüreklendirme denilir.
Düşünmek en erdemli fazilettir. İsviçre’de tek mayın bir karış toprağının yüzünü incitmemiştir. Her kuruşlarını huzurlarına kullanma keyfiyetini sürerken, orda burda güzellik taslanmayı yargılamak değil, düşünmeye davet etmek bir fazilettir. Bir yerde bir mayın yoksa, neden nereye döşetiliyor diye düşündürmeye de soyunan olacağını hep bilirlerdi, bilmeleri gerekecek yine şimdi. Önce düşün sonra savaş davranışı karakterimdir demeye bu özenim ve en değerli faziletimdir hem, baş eğmeye yüreksizlik beslemezliktir aynı zamanda.
Sevinç KavukKayıt Tarihi : 29.9.2007 17:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!