Ya kavun, ya kelek yedirir felek!
Kimi zevkten uçar, sanki kelebek;
Kimi dertten göçer çile çekerek;
Dünyânın hâli bu, katlanman gerek...
Bir nokta, bir virgül bile değilsin!
Arada bir coşar, bazen gülersin;
Erdemin sabırdır, iyi bilirsin;
Dünyânın hâli bu, katlanman gerek...
Acılar insanı pek güçlü kılar!
Tuzu kuru olan keyiften ağlar;
Tekeri ters dönen hâline yanar;
Dünyânın hâli bu, katlanman gerek...
Ya deveyi güder, ya da gidersin!
İrâden güçsüzse, hep ezilirsin;
Tezatlar yüzünden kederlenirsin;
Dünyânın hâli bu, katlanman gerek...
14.09.2007
Seçil KaragözKayıt Tarihi : 17.9.2007 10:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)