Dünyanın Hali Şiiri - Alpay Fırat

Hazır lokma, duyan coşa,
Üşüşürler, koşa, koşa.
Kara göze, kara kaşa,
Siyahına, kir diyen var.

Kulp takılır, uçan kuşa,
Kimi güle, kimi şaşa.
Su katılır, pişmiş aşa,
Hilelere, sır diyen var.

Ulemayla gitmez işe,
Aklı ermez, böyle pişe,
Yaptıkları, değmez dişe,
Elin öpüp, pir diyen var.

Saf yürekler, olur maşa,
Düşürürler, hemen tuşa,
Savururular taştan, taşa,
Düşmeye gör, vur diyen var.

Fazilet yok, erdem boşa,
Adil olsan, gitmez hoşa,
Kimse bakmaz yaşa, başa,
Doğruluğa, zor diyen var.

Yağ gerekmez, semiz döşe,
Dalıp gider, yalan düşe,
Haram ile döner köşe,
Yaşamaya, zar diyen var.

Fesat sarmış, içten dışa,
Gönüller buz, dönmüş kışa,
Gündüzler çevrilmiş loşa,
Gören göze, kör diyen var.

Haddime mi düşmüş? Haşa,
Gelen ağam, giden paşa,
Sağol beyim, sen çok yaşa,
Dalkavukluk, kâr diyen var.