Artık sevenim var bende severim
Dünyanın en mutlu insanı benim
Yüce Allahtan daha ne isterim
Dünyanın en mutlu insanı benim
Gülüşü gönlümde açtırır güller
Gönül bahçemde de öter bülbüller
Onunla düzeldi perişan haller
Dünyanın en mutlu insanı benim
Sesini duymadan yapamıyorum
Ondan başkasına tapamıyorum
Hayalin görmeden yapamıyorum
Dünyanın en mutlu insanı benim
Canımdan çok sevdim inkar edemem
Sen gülümsüm dedim başka diyemem
Bu aşkın sonu ne olur bilemem
Dünyanın en mutlu insanı benim
Sesini duyunca kalbim titriyor
Hayali gözümden bir an girmiyor
Onsuz hayat beni mutlu etmiyor
Dünyanın en mutlu insanı benim
Yoluna dökülür benim göz yaşım
Onunla tatlandı ekmeğim aşım
Uğruna fedadır bu garip başım
Dünyanın en mutlu insanı benim
Kalbim onunladır onunki bende
Adını anarım ben hep seherde
O düşürdü beni aşk denen derde
Dünyanın en mutlu insanı benim
Latifiyim onu çok seviyorum
İnanın aşkından ben ölüyorum
Gündüz hayal gece düş görüyorum
Dünyanın en mutlu insanı benim
2003
Hıfzı ÖzbekmezKayıt Tarihi : 6.1.2004 14:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)