Bana bakarken dünyam durur,
Kalbim tüm evrenin gürültüsüyle çarpardı.
Bir gün gidersen,
Ardında bıraktığın boşlukta yaşayacağım,
Her nefeste Seni arayan bir hayat gibi.
Sana sarıldığımda,
Yalnız kalabileceğimi anladım.
Çünkü varlığın,
Her yalnızlığı göğüsleyebileceğim sıcaklıkta,
Yüreğime değen o ince sızı,
Senin adınla başlar.
Konuştuğun her kelime,
İçimde çoşan bir filiz.
Gitme demiyorum,
Çünkü gitmek, Senin doğanda var biliyorum.
Sana dokunmak:
Rüzgârı avuçlamak gibi,
Belki de,
Acının anlam kazandığı yer.
Aşk
Kayıt Tarihi : 29.12.2024 15:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!