İçimde bir dünya kurdum.
Dağları da benim, denizi de ben.
Toprağını hayallerimle kavurdum,
Gülü de benim, dikeni de ben.
Şu alemden üç beş kişi aldım içine,
Kralı da benim, veziri de ben.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Çok güzel Ömer bey,Kendimizle barışık bir edayla kimselere ihtiyaç duymadan yaşar gider kurduğu dünyasında bir arayişta da olmaz.
Pek başarılı Şair bey dusuncenize,yüreğinize ve kaleminize sağlık efendim.
Selam ve saygı ile...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta