Dünyalık Yüzüm Şiiri - Şükran Günay

DÜNYALIK YÜZÜM

Anladım;
Bilmeden getirildim,
İstemeden götürüleceğim.
Doymadan, anlamadan,
Gönlümce yaşamadan mı dersin?

Saysan sayılmaz,
Anlatsan anlaşılmaz.
Öylesine bir dünya işte!
Tadına doyulmaz, kahrına çare bulunmaz.
Ey zihnimi deli eden dünyalık yüzüm!
Kendini sahipsiz sanma,
Sebebi var her işin baştan sona.
Bir nefeslik andı işin, aşın, unutma!

Gülümse dağa, taşa, toprağa
Yerdeki kuru yaprağa,
Selam çak yerlere, göklere!
Aldırma, kıvranma, yakınma
Ayağın taşa çarpsa da.

Soldurma sakın gül yüreğini!
Daha nice canlar var çırpınır;
İnsanlık ve doğa adına…

Şükran Günay’dan
Şükranca