Aslı bir imbat olan yerdeyim ben de gönül,
Tek ışık kalmadı bak,soldu cânımdaki bet.
Bir sabâh vakti konup,göçtü burdan son ödül,
Şimdi etrâfı kadar gözcü bekler bu nöbet.
Kim bilir? belki de son,bir hayattır yeniden,
Belki dünyâdan asil,belki dünyâdan emin.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Diline sağlık canlar canı, mest ettin beni. Selamlar
Göz açıp,göz kapatan onca mağrur sene
ve hepsi bir nefes..
sevgi ve saygıyla
Bence de keşke bitmeseydi şiir... Eyvallah üstad.
Barış Aluk.
Daha yeni dünyaya geldim ben, emeklemesini ögrenmeye calisirken ne cabuk kosup düstüm ben......
güzel ve güzel olduğu kadar mana yüklü şiirin için kutlarım selamlar
Turhan Toy
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta