Hiç çıkmadım kaydırağın tepesine
Bırakmadım kendimi özgürce yerlere
Hiç görmedim salıncağın dansını
Sarılmadım iplerine gönlümce
Küçük bir köyde geçti hayatım
Binemedim şehir denen heybeye
Kır kahvesinin yanındaki bahçeden
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
