Dünyalarımız Karardı Şiiri - Candan Sevinç

Hiç çıkmadım kaydırağın tepesine
Bırakmadım kendimi özgürce yerlere
Hiç görmedim salıncağın dansını
Sarılmadım iplerine gönlümce
Küçük bir köyde geçti hayatım
Binemedim şehir denen heybeye
Kır kahvesinin yanındaki bahçeden
Fındık toplardık gündüz gece
Saçlarımı annem keserdi
Gülleri kestiği makasla
Elbiselerimi annem dikerdi
Ellerine iğneler batıra batıra
Bir sonraki köyde okul vardı
Oraya kadar koşardık
Öğretmenimiz seslenince
Türkülerle oynardık
Şimdi o günleri arıyorum
Belki fakir belki mahzunduk ama
Tertemiz bir dünyamız vardı
Şimdi refahlık içinde
Dünyalarımız karardı.