Dünyadan Manzaralar Şiiri - Adem Tıraş

Yine bir yağmur başladı inceden inceye.
Beklerim saçak altlarında, bekler dururum.
Garip bir duyguyla dalarım binbir düşünceye.
O düşünceyle renkten renge girer dururum.

Kat kat binalardan süzülür kızıl ışıklar
Alt katta mahur ninniyle sallanır beşikler.
Hoş sada ile kur'an okur hakka aşıklar.
O kur'an cezbesiyle döner döner dururum.

İkinci katta: afakı inletiyor cazlar
Diskoyla tepiniyor kostümlü cici kızlar.
Renk renk içkilerine meze yapılmış kazlar.
Bu çılgınlık için de yanar yanar dururum.

Üçüncü katta: mahzun mahzun yanar kandiller.
Meyyite dökülen yaşla ıslanır mendiller.
Konuşamıyor, hıçkırıkla bağlanmış diller.
Bu hicran içinde de yanar yanar dururum.

Dördüncü katta: çeşit çeşit, renk renk insanlar.
Kimi madi çıkarı darağcına asanlar.
Kimi muzırlıkta şeytanı yenen şeytanlar.
Bu kargaşa için de şaşar şaşar dururm.

Beşinci katta: insanlığı rafa atanlar.
Jurnalcılıkla insanı insana satanlar.
Kırkbin büklüm bükülüp, renkten renge atanlar.
Bu şerefsizler için de şaşar şaşar dururum.

Altıncı katta: madurlar çığlığa gebeler
Beyinlerinde kat kat düşünceden izbeler.
İftiranın şerriyle sönmüş kalpteki cezbeler.
Bu madurlar için de yanar yanar dururum.

Son kat: her odası başka başka bir alem.
Kiminin elinde şişe, kimininkinde kalem;
Kiminin'de kalbinde kat kat dizilmiş elem.
Bu kargaşa içinde şaşar şaşar dururum.

İşte hazin dünyadan manzara işte şekil
İstersen bu yolda yürü git, istersen çekil.
Bu bilmecenin hangin seçecek akıl
Bu sorular beynimde teper teper dururum.

...Ve birdenbire bir sessizlik sarar içimi
Yağıp dinen yağmur bilmem sildimi suçumu
Göl göl olmuş kaldırımlar bir vadi biçimi.
Islak kaldırımlarda yürür yürür dururum.