Dünyadaki Sensizlik

Sokak sokak dolaştım, ellerinden kalbine
Durdum.
Göğsünde insanların kalabalıklaştırdığı,
Aşıklarına yüzdükleri sahilde,
Bir kum tanesine dahi rastlayamadım,
Senin beni sevdiğini söyleyen.

Bir martı oldum, süzüldüm gözlerinden kalbine.
Sırf beni gör diye!
Kahverengilikleri topladım ağaç gövdelerinden.
Dağıttım gökyüzüne, soluk alan gözlerinin renginden.
Denize bahsettim biraz, ıslak sesinden.
Kanatlarım kırıldı, uçamadım, sevgisizliğinden.
Bir düş sandın, uyandın.
Kir tutmuş maziye,
Gözlerini ovuşturarak kalktın.