Sevip sevilsen de yorulma boşa,
Dünyada vuslatın haram dediler.
Kendini boş yere atma ateşe,
Kavuştu mu sanki kerem dediler.
Dağları yararken Ferhat Şirin’e,
Boşa gönül verme fettan birine.
İşledikçe yara iner derine,
Gören tabip bu dert verem dediler.
Mecnun gibi düşüp varınca çöle,
Gönlünü çevirir kurumuş göle.
Kendimi harcadım hep bile bile,
Bir Aslı yolunda Kerem dediler.
Her kulun isteği olmuyor işte,
Engeller çıkıyor dosta gidişte.
İnsanın kaderi geliyor peşte,
Varacağın menzil dram dediler.
Dünyada sevilen sevende yolcu,
Gönüller kırmamak insanlık borcu.
Eyüp’e sorarsan eğer sonucu,
Bir kurulacak nizam dediler.
Eyüp Şahan
Alanya/ Dim Çayı 8.7.1996
Kayıt Tarihi : 26.9.2012 19:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!