Dümdüz bir yoldayım, gidiyorum
Yoluma taşlar atılıyor takılıp düşüyorum
Düştüğüm yerden kakıp tekrar yürüyorum
Karşıma dikenler çıkıyor boğuşuyorum
Neden yürümekten vazgeçemiyorum
Yürürken, koşan insanlarla karşılaşıyorum
"Başka yol yok mu"diyorlar, anlamıyorum
Yol kenarında maskeler olduğunu hatırlıyorum
Koşup onlardan birini takıyorum
Maske yardımıyla bazılarına gülümsüyorum
Kaç tane maskem var sayamıyorum
Nerede hangisini takmaliyim onu da bilmiyorum
Ve zar zor yürüyen insanları görüyorum
Koşan insanlara ' Allah bana yeter' dediklerini duyuyurum
Kimin peşine takılsam diye düşünüyorum
Bu yol ne zaman bitecek sabırsızlanıyorum
Oturup bu hazin sonu bekliyorum
Kayıt Tarihi : 25.12.2024 18:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!