İnsan için hep böyle; yaşlanır ve gideriz,
İnsanlığın içinden bilinmeze geçeriz…
Bazen, derler kurtuldu yük olmadan ayrıldı,
Bazen umursamazlar derler çok yaşamıştı…
Ne derlerse desinler yaşlılar onurumuz,
Bizden hürmet bekleyen onlar ibret dostumuz…
Mehmet Tevfik Temiztürk 2
Kayıt Tarihi : 12.7.2019 20:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!