Herkes uyudu, uyku bile...
Aratmıyor kokun meyve ağaçlarını.
Herkes gitti, güneş bile.
Sevdirmiyor gözlerin başkasını.
Herkes sevdi, şeytan bile.
Topluyor mu ölen hâlâ ardını?
Herkes yitti, Sultan Kanuni bile.
Elbet özlüyoruz Kanunlarını.
Herkes öldü, ölüm bile.
Nefse çekiyoruz gözyaşlarını.
Herkes doğdu, dolunay bile.
Temizdi Adem; toprağa basmadan önce.
Herkes değer; âmâ Veysel bile;
Bir türkü dillese kim konuşur, söyle ?
Herkes kitap, alın yazım bile.
Okuyacak mısın beni, benden önce ?
Herkes biraz insan, ben bile;
Sevecek misin beni, ölmeden önce ?
-2013-
Onur Ömür ÇağlarKayıt Tarihi : 23.9.2017 02:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
ilk kalem değen kelamlardan.
![Onur Ömür Çağlar](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/09/23/dunya-yarin-olum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!