Dünya Yalan Degil Şiiri - Evrim Evrensel

Dünya Yalan değil,inan sevdiğim,
Yalan olan burda yaşayanlardır.
Varlığın mekanı hanı bildiğim,
Yalan olan türde dolaşanlardır.

Güneş gelir gider ay gerisinde,
Çayır çimen çiçek ot sürüsünde,
Sonsuzluk süreci öl dirisinde,
Yalanla karda iz dolaşanlardır.

Direnip yaşama şekil verenler,
Aldığı varlığı sonsuz görenler,
Insanın gönlünde al gül derenler,
Yalan, varla yokla oluşanlardır.

Üretip yaşama canlısın veren,
Asalağin defterin hesabın düren,
Emeğin hakkını üleşlendiren,
Yalan olan zorda koşuşanlardır.

Bulut, kar yağmura dönüşüp suya,
Süreç bir gerçektir şehrinden köye,
Kişi davranışı dönüşür huya,
Yalan olan şerre bulaşanlardir.