Dünyayı itmeye çalışıyorum…
Bir damlacık beynim ile…
Yuvarlıyorum onu,yuvarlıyorum emeksiz,
Kanarak deliliğime.
Her gün ayaklarımla çiğniyorum…
Tırnaklarımla didiyorum,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta