18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Bebek ki tez canlı dinlememiş yasayı,
Takmamış hormonları, endişeyi, tasayı…
Demiş, doğmamız lazım özgürlüğümüz için,
Ana karnında kalıp hapis yatayım niçin?
Demiş, 17 Kasım bildiğim bir gün olsun,
Prematüre bebeğim, farkındalık oluşsun…
Nasılsa çevrem geniş, doktor ve hemşireler,
Annem, babam, ailem yanındaki kimseler…
Bir kuvözün içine annem süt gönderirse,
Demiş, yaşamam mümkündür ilgilenilirse…
Mehmet Tevfik Temiztürk 2
Kayıt Tarihi : 2.8.2019 17:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Tevfik Temiztürk 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/08/02/dunya-premature-gunu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!