Dünya Olsun Memleket

Hep ah ile vah ile çıktım sarp yollara
Acıları yükledim kamburlaşan sırtıma
Çilem dinmek bilmiyor, tükeniyor şu ömürüm
Yılmadan yürüyorum, gidiyorum devrime

Nefesime boyun eğmem, para-pula kul olmam
Hiç asla haram yemem, huyumdur bu benim
Azar azar tükensem, yudum yudum erisem
Varıp namussuzlara sıhhat, derman istemem

Huyum bu boyum budur, gözyaşım akar gider
Her köşesi bir başka sanki tutsak bir diyar
Şu gönlümün dağları baharları bekliyor
Dereleri, çayları özgürlüğü istiyor

Ben buyum emekçiyim işçi-köylü çocuğu
Gizlim, saklım yok benim yasaklı Kürt oğluyum
Varsın zenginler duysun devrim tek şiarımız
Yol çıktım yürüyorum güneşe koşuyorum

Menzile de menzile yüz vermeyiz rezile
Han, hamam şu saraylar verilecek halklara
Sınırlara ne gerek dünya olsun memleket
Asla dağ, taş demeden gidiyorum devrime

Kimi çalmış köşedir, dürüst olan fakirdir
Devrime az zaman var adalet ordadır
Al yanaklı al güneş tüm kırlara doluyor
Sarp yolların sonuna varmaktır tek kurtuluş

Dünyayı gasp edenler yan gelip yan yatanlar
Hak hukuk bilmeyenler, yoksullara çatanlar
Çobanoğlu bir yolcu yol aldı yol gidiyor
Her bir nefes alışı hep devrimi bekliyor

Me
18.03.2011
Yıldırım