Ben doğarken dünyanın kahrını çekmeye sözmü verdim,
Çalıştım çırpındım faydasını görmedim,
Yaşarken her daim öldüm,
Sana yaranmak için kendimi ikiye böldüm,
Bugün son kez dedim halime güldüm,
Bülbül olup daldan dala kondum,
Kışın orta yerinde sokaklarda dondum,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
