İnsanları düşürür birbirine
Sahip çıkamazlar sonra kinine
Ne denir insanın cahilliğine
Dünya malı sen nelere kadirsin
Eş dost birbirini tanımaz olmuş
Herkesin kalbi kin ve nefret dolmuş
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta