Dünya Kalmaz Şiiri - Oktay Güngör

Anlatayım üç beş sözle,
Böyle bağdaşıyor özle,
Göremeyiz bizler gözle,
Görene de dünya kalmaz.

Düşün geçmişi dününü,
Boşa akıtma kanını,
Vaden dolunca canını,
Alana da dünya kalmaz.

Lüks yaşarsa hayat iyi,
Hep olur onun dediği,
Mahşer günü sür düdüğü,
Çalana da dünya kalmaz.

İster alim ister hacı,
Bulunmaz bunun ilacı,
Padişahlık tahtı tacı,
Kurana da dünya kalmaz.

Oktay der ki dünya fani,
Hem uzunu hem de eni,
Boş boşuna insanları,
Kırana da dünya kalmaz.

İSTANBUL(1998)