Çekilmez oldu dünya kahrı,
Derya oldu, durmaz kanı,
Vicdan yok kim kurtarsın canı,
Değmez kardeş eli çıkmaz enkazı.
Çocuk çığlığı duyulmaz oldu,
Kanayan ruhlar kefene kondu,
Gözün gördüğüne yürekler dondu,
İnsanlık öldü bu görülenler acı sondu.
Giden yaşayana ders oldu,
Biz, siz kavgaları akılları bozdu,
Güçlü güçsüze tokadını vurdu,
Acı çeken çocuk çığlığını susturdu.
Tükettik etrafta ne var ne yok,
Depremde toprak yutmuş karnı tok,
Yuvası mezarı olmuş çocuk ne çok,
14 günlük bebek kimsesiz haberi yok.
Kim yaptı Kürt Türk ayırımı?
Kürdüm ölürsem verin Türk’e organımı,
Enkazı kaldırın kurtarın gardaşımı,
Faşisttir düşman bunu bilin alın canımı.
Aynı toprağındaki cana olur mu düşmanlık?
Delikanlı, dost yürekte taşınır asıl mertlik,
Düşmana kardeş kavgası olur seyirlik,
İnsanlığın üstünde sürdürülmez efelik
Kardeşliği bitirdik kaldı düşman adı,
Yıllar geçse de değişmez acı,
Yeryüzünü bitirdik kaldı toprak altı,
Günaha sevap giydirilmez olmaz affı.
Yüreğinde sevgi çiçekleri ekti Avşar kızı,
Kadere boyun bükülür silinmez yazı,
Âşık toprağına sevdalı bırakmaz sazı,
Unutulmaz mutluluğa giydirilen acının sancısı.
İnsanlığını kaybedenin yoktur tersi düzü,
Acılara merhemdir mahzun bir çocuk yüzü,
Şair şiire sevdalı bırakmaz sözü,
Sevgiyle çoğalır, sevgiyle büyür insanın özü…
25.10.2011. Saat: 18.50
Derya AvşarKayıt Tarihi : 25.10.2011 19:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirin hikayesi 23.10 2011 tarihinde 7.2 lik depremle sarsılan Van için yazılmıştır.Acı çeken enkaz altında can çekişen çocuk çığlıklarına kulak tıkayıp 'kürtler bunu hakketti' gibi çirkin söylemleri kınamak faşizmin yok olması adına kaleme aldığım çalışmamdır. Ders almamız gerekirken, hala din, dil, ırk ayırımının yapıldığı, Kürt Türk ayırımı yapılarak, depremin terörle bağdaştırılmış çirkin açıklamaların sonrasında kaleme aldığım şiir'dir....
Türkiye,birbirini izleyen çok kötü olaylara tanıklık ediyor.Tarihin sayfalarına ekleniyor her yeni olay.Van'ı vuran 7.2'lik deprem de bunlardan biri.
Biraz önce 10 yaşındaki bir çocuğun üç gün sonra canlı olarak enkazdan çıkartılışını izledik.Bir can'ın kurtarılışı bile yüreğimize su serpti.
Orada çalışan özverili insanların yardım ellerini uzatırken yaşadıkları heyecanlar duygulandırdı herkes gibi beni de.
Sayın AVŞAR da bu şiirinde Van Depremi'yle ilintili duygularını şiir diliyle okurlarına ulaştırmış.
Dizelere yaslandırılan görüşlerle gözlemlediklerimizi ilişkilendiriyorum.
Deprem'de yaşamlarını yitiren masum insanlarımızı saygıyla anıyorum.Işık içinde uyusunlar.
Fazla söze ne gerek var;Şiir, anlatıyor zaten.
Özeni/emeği tebirkliyorum.
Erdemle.
TÜM YORUMLAR (3)