Kişiliksizleştirme, insanı kendi özünden koparma, insanı kendine yabancılaştırma… Erdem denen, onur denen ne varsa ayaklar altına alma… Kendini kurtar, herkes kendi başının çaresine baksın… En önde sen ol, liste başı ol, altta kalanın canı çıksın…
Sadakaya ‘’evet’’ ama yardımlaşmaya, dayanışmaya ‘’hayır’’, eşitliğe, dostluğa ‘’hayır! ’’. Alın yazısına razı olsun. Kaderi öyleymiş ne yapalım! Allah kurtarsın! Buna da şükürler olsun!
Döverse döver, onun çocuğu değil mi? Döver de sever de, onun karısı değil mi? Nikahlıysa helali, istediğini yapar…
Boş ver! Vatanı kurtarmak sana mı düşmüş! Sen önce kendini kurtar! Kendini kurtaramayan başkasını nasıl kurtarır? Sen kendini ne zannediyorsun tek başına kafa tutacak? Bir kurtarıcı gelmeden bu iş düzelmez! Her şeyi sen mi biliyorsun? Bu kadar insan ses çıkarmıyor, sana ne oluyor? Yıllardır bu iş böyle yürüyor, şimdi sen mi değiştireceksin?
‘’Benim memurum işini bilir! ’’, ‘’Rüşvetin ispatı olmaz! ’’, Bilim odaklarının parayla susturulduğunu düşünmeden ‘’Sen kimsin be bu kadar prof. Bu kadar bilim adamı var. Sen onlardan iyi mi biliyorsun? Bırak herkes kendi işini yapsın.
Emirlere uy! Yasalara uy! İtaat et! Öne çıkma!
Yasayı değiştirmek için sesini çıkarmak, yaslara karşı çıkmak sayılınca, insanın yaptığı yasayı insan değiştiremiyor. Güçlü yasayı yapınca ses çıkmıyor, bu benim çıkarlarına zarar verir diyemiyorsun. Sen ses çıkarınca yasaya karşı geliyorsun…
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta