Bir gurura yenik düşmüş sevgilerin en güzeli,
Bağ bozumu gelmeden de döküyor dallar gazeli..
Hazan vakitsiz esti mi, mevsimlerin günahı ne?
Ebed bir meçhûl olsa da, işte Tanrım bu ezel’i!
Mutluluklar güneş gibi bir akşam da gömülüyor,
Acılar tam bitti derken, yine başa dönülüyor..
Ey Allah’ım! af et beni isyan sanma feryadımı;
Şu dünya’ya bir kes doğup, kaç bin defa ölünüyor?
Bir imtihan yeri değil, sanki dünya bir cehennem;
Bir görünmez güce karşı mümkün değil ki, direnmem..
Ben bu çile zincirinin kaçıncı bin halkasıyım?
Hani şimdi neredeler; eşim, dostum, babam, annem!
Gidenlerden bir haber yok, kalanları ahû-zâr da;
Can alınır, can satılır acımasız bu pazar da..
Doğduğumuz gibi yine çırılçıplak ölüyoruz;
Dünya hırsı son buluyor adı meçhûl bir mezar da!
20.09.1996
Mehmet Yaş
Şair / Şarkı sözü yazarı
Tlf.Ev: 368 261 85 84
Gsm.: 530 512 73 76
Kayıt Tarihi : 8.3.2009 09:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!