rahmetli babaannem zeynep demir'in anısına...
biraz fazla yitirdi rengini bahar!
soldu morları menekşelerin...
ne eskisi gibi coşuyor dereler
ne de bayırları ağarttı kardelenler!
sen gittin ve
senle gitti birşeyler...
oysa sana yayla çiçekleri toplayacaktım
ve avuçlarımda çam kokusu
taşıyacaktım dağlardan!
belki yağmur yağacaktı
ıslanacaktı kırlar
ve biz;
başbaşa balkonumuzda
yudumlarken ikindi çayını
tadını alacaktık insan olmanın!
ama ne yazık ki
biraz fazla yitirdi rengini bahar
soldu morları menekşelerin...
ne ellerini öpebilmek var senin
ne de yüzüne bakabilmek dizinden!
sen gittin ve senle gitti birşeyler
sanki sen gittin
dünya düştü gözümden...
Kayıt Tarihi : 13.11.2007 23:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
22 temmuz 2006'da anne bildiğim yar saydığım canımdan çok sevdiğim babaannemin hakkın rahmetine kavuşmasıyla,dünya gerçekten gözümden düşmüştür. onun aziz hatırası için göz yaşları içerisinde, çok da ne yazdığımı bilmeden kaleme aldığım bir şiir bu. ruhu şad olsun...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!