18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Hani bazen derler ya aklında varsa zorun,
Depresyon da böyledir tanıdığın bir sorun…
Sebep, dersen sorma ya işsizlik sonucu,
Ya bir yakının kaybı ya alkol uyuşturucu…
Bu herkesin başında felaket mi felaket,
Muallâkta kalana verilen bir etiket…
Bilim, dersen ört baslı başıboşluksa hâkim,
Birliktelik yok ise artar depresyon derdim…
Tedavi, dersen kaçar depresyonlu şahıslar,
İş yerlerinde başlar verdiğin şahsi sırlar…
Sen böyle imişsin, der güvenilmez sayarlar,
Çıldırmış olmasan da düşünmeden harcarlar…
Tedavin mutlaka şart sonun kötüleşmeden,
Meşguliyet gerekli bir boşluğa düşmeden…
Yoksa intihar gibi bulgular eklenecek,
Tedavin mümkün iken yaşantın tükenecek…
Mehmet Tevfik Temiztürk 2
Kayıt Tarihi : 13.8.2019 05:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!