Dünya Denen Şu Diyar Şiiri - Abdullah To ...

Her şeyin güzel hoş ta, bir de fani olmasan
Çünkü seni sevenler, yaşar mutlak inkisar
Belki bende severdim, sonda zeval bulmasan
Lakin sana muhabbet, değil asla kula kar

Düş yakamdan ey dünya, girme artık düşüme!
Zira senli her rüya, beni zora düşürür.
Hubb-u dünya semini, zerk etme şu döşüme!
Seni candan her seven, Hak yolunu şaşırır.

Ne kadar da süslensen, etmem sana ben kamet
Bu hataya kim düşse, ettim diyor hep zarar.
Hem diyorken Kur’an’da, sevme diye o Samed;
Bu konuda olmam ben, asla kat’a bi-karar.

İki yönün olmasa, lanetlerdim bil seni!
Bir cihetin ahret’e, mezradır bilirim.
Şu hikmeti bilmeden, suçlasa da dil seni;
Arzı ahret namına, ekip biçin der ilim.

Bir yönün de esmaya, ayna olmak bilene
Onca güzel isimler, olur sende müzahir.
Sırf meşherken şu yüzün, sınav için gelene;
Ne yazık ki manandan, gafil yaşar hep kahir.

Öbür yüzün insana, cazibedar bir tuzak
O tuzağa düşenler, ermez kat’a felaha.
Şu yönünle ol benden, ölene dek sen uzak!
Çünkü benim emelim, kul olmaktır Allah’a.

Abdullah Toroslu
05.12.2013-İzmir