Dünya Denen Bir Diyar

Dünya denen bir diyar;
Sanır ekser onu yar!
Ne yazık ki, bu sevda;
Etmez kulu bahtiyar!

Dünya denen şu vaha;
Uğrak geda ve şah’a!
Onu mekan belleyen;
Olur tellal eyvah’a!

Dünya denen bu mekan;
Olmuş çoğa kalp yakan!
Akil isen de şuna;
Sökmez bana fiyakan!

Dünya adlı şu alem;
Olmaz asla gama em!
Onu fazla seversen;
Verir sana sırf elem!

Dünya denen bu durak;
Değil asla son durak!
Madem öyle ey nefsim;
Baki olan yere bak!

Dünya denen şol Pazar;
Senin olsa ne yazar?
Sen pazarda gezerken;
Bekler orda bil mezar!

Dünya denen hoş çarşı;
O aslında boş çarşı!
Yoksa ondan bir karın;
Lütfen ona ol karşı!

Dünya denen bir gurbet;
Diyor; doğ ve gurup et!
Varsa zerre şuurun;
Kendin onda garip et!

Böyle bir yer şu cihan!
O, sadece hoş bir han!
Hiç boşuna uğraşma!
Yarım kalır iştihan!

Abdullah Toroslu
01.10.2012-İzmir