Dünya Degirmeninde Şiiri - Seyfi Karaca

Oysa daha yapilacak ne cok sey vardir
Sisler dumanlar arasindan siyrilip acildikca günün penceresi
Perde perde duvaklar cözüp topragina düsen yollar irmaklar dereler daglar
Hircin bir deniz iken koy kiyi ve sahil
Uslanmaz dalgasina tutuldugu saroslugunu söyleyip dinleyen
Cig damlasi cisil yagmurcuk ve firtina kuslariyla süre savura
Gökyüzünün bulutlara aralanip kapanan öpüslerine sirra kadim kol kacak
Demirledigi gel gitlerde,
Ömrün öte yakasini tutup beklerken günü pusulasi belirsiz sandal
Oysa yapilacak ne cok güzelligi vardir ekmegin suyun
Kac günlük olup olmadigina bakmaksizin cicekler karincalar kelebeklerle
Uyusun uyansin da büyüsün ninnilerini düse yatirip hayale serperek
Köklere dayandigi dallara tutundugu sacaklara sarildigi
Gidilmez sanilan uzakliklar ardinda rüzgarla sözlesip
Kapilar araliginda bekleyen günesin ve gökyüzünün kolunda kucaginda
Salkimdan sögütten incirden igdeden
Ekinlerin hemen orasinda bir yerde dünya degirmeninden
Ve kaybolmus ucurtma sevinclerinden
Yapilacak daha cok seyi vardr oysa sokaklarin bilmedigi
Caddelerin görüp duymadigi
Aynalarin göstermedigi ve hic bir sandiga dayali döseli
Yakinlastikca karanligini siyah beyaz bosluklara döküp bosaltan
Ve dönüsü hicbir yere olmayan
Evler adresler apartumanlar siteler hozan yöreler pandoralar
Insanin atmaya kiyamadigi gezegensiz gailesiz bir alan gibi
Yapilmisi bozan harami baskinlarinda hersey,
Birbirini bogan üzen baglayan gecilmez sarpa
Ulasilmaz harabe
Dünü yarini kacak ve tutsak karakolken
Oysa yapilacak herzaman her sartta yeri yurdu ve bir seyi vardi
Ömrü hayatina ülümseyince günes,
… insansa ona bakarak ondan cooook daha güzei

Subat / 21