Bir rüzgâr esiyor usulca
Yapraklar sallanıyor dallarda
Ben tutmuşum dedemin elinden
Papatya topluyorum annem için
Çiçek oluyor annem
Bir yayla rüzgârı dolanıp duruyor saçlarımda
Bir kelebek konuyor parmağıma
Her sabah dağların ardından
Isıtan bir güneş doğuyor
Annemin okşaması gibi
Sımsıcak oluyor saçlarım
Öğretmenimizin sesi duyuluyor
“Çiçek olun bakalım”
Susuyoruz hepimiz
Çiçek oluyoruz
Bir sınıf dolusu çiçek
Adlarımızı sayıyoruz bir bir
Ben papatya, sen manolya, o lale
Dünya çiçek olsa
Renk renk gülücükler dağılsa her yana
Çiçekler alsa bombaların yerini
Cennet olsa dünya
Kayıt Tarihi : 12.1.2020 08:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!