Bir damla insandın işte,
Tabiatın körpe kucağında doğmuşsan
Göz açıp kapayıncaya kadarki seyri süzülüp akıp giden serüvenin
Hiç kaçışın yok seni arayıp soran cılız derelere coşkun çaylara azgın ırmaklara
Aşka tutulur gibi yakalanıp bulaşacak ve karışacaksın
Sonra kaynaya fışkıra ulu çınarlara yüce dağlara ıssız bayırlara
Pınar olup çağlayarak yaz güz baharlardan uçsuz bucaksız ovalardan
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta