Dünya bir ağaç insanlar meyvedir

Özde düşünmek lazım hayat nedir?
Zamanla insanın savaşı budur.
Dünya bir ağaç insanlar meyvedir,
Ham olan olgunlaşır yere düşer.

Yerde tohum yeni bir şekil alır,
Toprakla kavuşması vuslat olur.
Sevgiyle çekirdeği hayat bulur,
Dünyada aşkı gönüllere düşer.

Sağlam olan sevda yürekte erer,
Aşkı sır olan hakikati derer.
Bazı insanın özüne kurt girer,
İçi çürür dışına bere düşer.

Zamanı gelene haber salınır,
İnsanın dünyada kapısı çalınır.
Ruhla bedenin darası alınır,
Vadesi dolan cana fire düşer.

Yusufun yüreği yanar kavrulur,
Sonunda ölüp çam gibi devrilir.
Kozak açar tohumları savrulur,
Onu kimse bilmez nere düşer?