Dünya Benzerliği Şiiri - Mehmet Göksu

... yüreğindekini eksiltmeyenlere…

Birimizin kimi zaman dışı yemyeşil bir bahar
ama İçinde magma diye bir cehennem var

Ötekimizin yüzünde tebessüm
Göğsünde uzun uzadıya sakladığı anılar yatar

Birimiz belki dönerek dindiriyor hırsını
Ötekimiz susarak

Birimizin yarası anlaşılmaz sarı , bir sahra sarısı kadar sarı
Ötekimizin içinde kan kırmızı bir coğrafya

Birimiz mecburdur şu soysuzları sırtında taşımaya
Ötekimiz mahkum onlarla aynı oksijeni solumaya

Birimiz bulutlardan yaratmıştır gözlerini
Her yağmur sonraları en derin karanlıklarla kıvranan

Ötekimiz düşüncesine kazımıştır uzak bir resmi
Aşkta değil ama, zamana karşı hep kazanan

-mevsim kışa dönünce-

Birimiz beyaz bir örtü taşır sırtında
Bir sonsuzluğu çağrıştıran son giyimlik beyaz gibi

Ötekimiz çıkmazlardadır uzak bir dağda
Bir kalp ağrısından kaçar gibi

Birimizin dörtte üçü o tuzlu denizleri değil, gözyaşlarıdır
Durup durup karalarını çürüten

Ötekimizin kan çanağı yüreği
Çıkmazlarıdır hep ruhunu kemiren

Birimizin yerçekimi var
Üzerine düşen meteoru atsa neye yarar
Yine dönüp dolaşıp göğsüne yuvalar

Ötekimizin iradesini alt eden direngen bir kalbi
Hep ardında keşkelerle yaşar
Ayakları olsa neye yarar

Ama bir farkımız var dünya
-vazgeçersek bir gün-

Birimizin evrendir annesi
Ötekimizin toprak!