Dünya. Şiiri - Adem Kaçar

Ey Dünya!

Bunca insanları kandırıp durdun,
Sanki rüyâ gibi yalansın Dünya;
Ecel günü yüze gerçeği vurdun,
Ömür sermâyemi çalansın Dünya..

Hani Süleymânlar, Kârunlar nerde?
Çürümüş toprakta yatıyor yerde,
İnsanın kendine nefsiymiş perde,
Hele de, kimlere kalansın Dünya?..

Hiç murât alanın acep oldu mu?
Bilemem kefenin cebi doldu mu?
İhtiyarlık çatıp, tenin soldu mu,
Anlatın doğruyu talansın Dünya..

Nasıl güveneyim? Zehirli balsın,
Zâlim nefsim için aynı ki yalsın,
İstersin insanlar süsüne dalsın,
Çileden çileye salansın Dünya..

Canım dediklerin bedenin soyar,
Ölür ölmez hemen mezâra koyar,
Gözlerim bir avuç toprakla doyar,
Olsa olsa üç gün nalansın Dünya..

Tarsusi'den gayrî şiirler mirâs,
Yeyip bitirdi hep nefsi ihtirâs,
Modası geçmeyen kefendi libâs,
Beni benden bile alansın Dünya...