Hani insafın nerde,nankörsün be sen dünya.
Almaya alışmışsın,bir de vermeyi dene.
Ne bir kıymet bilmişsin,ne de küçük bir değer.
Senin için değmiyor,çok alçakmışsın meğer.
Sen benim ümidimi,mutluluk sevincimi.
Bir bir alıp elimden,boşuna heba ettin.
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta