Dünya** Şiiri - Kaan Yıldız

İnsanoğlu şu dünyaya,
Hemen konup göçer, gider.
Ömür dediğin nedir ki?
Bir yel esip geçer, gider.

Dünya bir tarlaya benzer;
İnsan onda döner, gezer;
Dört bir yanı süsler, bezer;
Tohumunu saçar, gider.

Şu dünyada kim ne eder,
Ettiğini bulur, gider.
Zulüm eden kendin eder,
Ektiğini biçer, gider.

Dünya bakmaz âşığına,
Bir şey komaz kaşığına,
Şu dünyanın ışığına,
Cümle mahlûk uçar, gider.

Böyle emretmiş Yaradan!
İnsan yolcu, dünya bir hân.
Yolu düştüğü pınardan,
Bir yudum su içer, gider.

Gelen gider, giden gelmez;
Bu dünya kimseye kalmaz.
Dünyanın vefâsı olmaz,
Uzanırsın kaçar, gider.

Kaan YILDIZ
(2008)