Dünya Şiiri - Turan Al

Nasıl güveneyim dünya ben sana?
Yeryüzünün ancak üstünü gördüm.
Bir rahat gün göstermedin insana,
Sürekli, zorunlu testini gördüm.

Kalbiyle rahmana yakın olsa da,
Kuru soğan ile huzur bulsa da,
Düşen bir yapraktan ibret alsa da,
Fakir fukaraya restini gördüm.

Kimine zenginlik verdin ömürde,
Denedin cömertçe mal ile bir de.
Hesabı sorulmaz gibi kabirde,
İnsana yalandan jestini gördüm.

İhtiyaç kalmadı soru sormana,
Baş eğdi tüm cihan yüce fermana.
Cem eyledin mahlûkatı harmana,
Bu hayattan öte kastını gördüm.

Bağrından çıkmadı zulmüne doyan,
Kendini kinden ve nefretten soyan,
Menfaati şartsız merkeze koyan,
Köpeklerin kurttan dostunu gördüm.

Turan’ı hayattan bitap eyledin,
Yol bitiyor derken hitap eyledin,
Kâinatı mu’ciz kitap eyledin,
Rahim’e çağıran destini gördüm.

11/03/2013