Dünya Şiiri - Yorumlar

Bir demet merhaba ile;

İspanyol muasır şair Clara Khans'ın şiir ve şair konulu, İranlı muasır büyük şair merhum Ahmed Şamlu için yazıp sitesine gönderdiği mektubu Türkçe'ye çevirip ''Hergiz'' şiirin hikaye bölümünde yerleştirdim ola ki değerli okur için aydınlık bir fikir olsun... Clara Khans kısaca der ki :
Bugünlerde ki şiddet ve düzensizlik dünyanın her yerinden tırmalanmıştır, onun şiiri her zamankinden daha fazla bizi kuyulara ve karanlıklara götürülmekten engellenendir. Bize şairane kelamların toplumdaki etkisinin olduğunu ve yerine oturulması gerektiğini hatırlatır. Özellikle o zaman ki gerçek sözler azınlıkta, kandırılmış ve de boğulmaktadır.
Gandhi diyor ki: ''Şiir dolaylı sonsuz bir direniştir’’. O bu sözü ile şiiri bir kez için ama her zaman için, toplumun gündeminde yerleştirmiştir ve Eflatun'nun tam tersine (Cumhur kitabında) kapıları şairin üstüne açmış ve güşaderu ve güler yüzlülükle şaire siyasi ortamlarda katılabilme imkanı sunmuştur.
Gahdhi'nin bu ibaresi tesadüf değildir, ki dayanağı şiirin gerçek cevheridir. O dayanaklar ki mantıktan da daha öte gerçeğe giden yoldur.
Bunun içindir ki Gandhi ekler ki; ''şiir imtinanın (retetmenin) sonu olmayan şeklidir, zira ki toplumda ve dünyada nerdeyse herkes bize zorla eşyaları ve yalanları kabul ettirmek niyetinde ve amacındadır…Şiir tarihin cebirine, beyinlerin ideolojiler vasıtasıyla istismarına - mezhebi donukluklara ve tüm dogm ve bağnaz düşünce ve davranışlara karşı ayaklanmıştır''. Bu şiire has olan selabet ve sertlik, mücadelenin ilk temel sütündür.
Şiir sadedir, eli açıktır, güşaderu ve derindir, bağlılık ve vefanın zor yolunu takip etmek isteyen bütün herkes için. Ezeli, zülal ve berrak suların gizli ceryanıdır. Şiirde ve şiirle yaşayan, yenilmeyen saf bir hürmette ve herimde yaşıyor. Orada ki her şey şeffaftır ve dolaysıyla beraber, eş ve de kardeş.
Şiir adaletin noksanlığı karşısında durur ve huşunetle savaşır. Humanizm için bir sığınak, sulh, barış ve acıyı paylaşmak için de bir tapınak. Bu tanınamayanların dünyasında, şiirin amacı ve belki de varılması gereken tek hedefi gerçeğin başka bir değerini dünyaya bağışlamasıdır. Hayat ile bağlanması olan çizgi, yani o zamandır ki bu sanatın asıl önem ve ehemmiyeti görünecektir.

Şamlu'nun kelamları mutsuzluğu ve umutsuzluğu bizden uzaklaştıran bizim günlük niyaz ve namazımızdır. Zira ki hüner kendisi maksattır ve her ne onu umuttan uzaklaştırılırsa beyhudedir ve de atılmalıdır.
..Her viranenin var oluşu, insanın varlığının olmadığının kanıtır. Ve istiyoruz - istemeliyiz ve abat etmeliyiz. Hatta eğer etrafımızda yalnızca harabe görüyorsak. Eğer biz her ne kadar da az isek, onarım ve yeniden abat edebilmek için karar kılıp kararlı kalırsak, er geç başkaları da bize katılacaktır. Ve sözün en sonunda bizim temelimiz, kendimizi yeniden inşa ve bina etmektir. Diğer daha önceki bütün sorumlu güzel insanlar gibi - diğer bütün beşeriyet ve insanlık gibi.
( detay için bakınız ''Hergiz'' şiiri Hikaye bölümünde / Behruz Dijurian)...
.........

Silahlar ile veda'ı yazıp ama veda edemeyen büyük babsı, babası, ve kendisi intihar eden büyük Ernest Hemingway '' Dünya güzel bir yerdir - bir o kadar da kötü, ben bu cümlenin ikinci kısmına inanyorum.'' der. ..
Her ne kadar da dünya sürekli bu iki yüzünü bize gösteriyorsa da, ve üstadın bu tesbitine katılamak istemesem de bu sözün hüznünden aşka, ve iyi şiire sığınıyorum...

Sevgili Afıq bey şiirin yüreğin gibi iyi kalsın diliyorum..Saygılarımla...

Behruz Dijurian

Dünya düzelmedi ...

Çığlığı şiiri sarmış...

Düzelmeyen DÜNYA mı....

Yoksa bir türlü doymayan vahşet ve kan emicilerimi...

Düzelmeyen DÜNYA mı...

Yoksa duyarsızlık denizinde rahatça kulaç atan insanlar mı......

Kutlarım ŞAİR...

SEVGİLER..

dünyanın düzelmesi biraz zor be afiq kardeş.selam ve dua ile.

Sevgili kardeşim şiir azerice yazdıldığı için okumakta biraz zorlandım ve kelimelrin ne anlama geldiğini anlayabilmek için anlayamadığım yerde durdum o kelimeyi tekrar baştan okuyup ona göre anlamlandırdım.

Dünya ne yaparsak yapalım, hırslarımız ve doymak bilmeyen nefsimizi yenemedikten sonra hiç bir zaman düzlemeyecek. Ben artık buna inanmaya başladım. Önce insan olarak açö gözlülükten kurtulmalıyız ki saonra toplumlar bire birer uyansın ve 'ne yapıyoruz' diye sorabilsinler kendilerine.

Kalemini ve yüreğini kutluyorum. Sevgiler