Dünümde kaldın Şiiri - Kürşat Sarı

O zamanlar beni vuran saçların idi,
Ela bakışlı mahzun gözlerin idi,
Fikrim mahsur hayallerim mahpus idi,
Elim her ne zaman dokunsa titrerdi

Yaladığında saçın her bir teli tenimi,
Yakardı yangın yangın ürkek bedenimi,
Seni görürdüm kapayınca gözlerimi,
Sesini duyardım yalnızken geceleri

Şimdilerde bir kadın görsem esmer,
İki damla hazır gözüm içinde bekler
Utanırım ağlayabilemem,gülerler,
Sanki geleceksin ve sanki gelmeni ister,

Bir gün dönmek dilersen bedenime
Bana bir iyilik yap sakın gelme
Vazgeç olur mu kal gittiğin yerde
Kaldıramam terkedişini ikinci kere

Gerçi unutamadım yıllardır tenini
Lakin kanatmak istemem açtığın yarayı
Madem gitmek senin muradın idi,
Dönüşünüde bana bırak istemem gayrı

Seni düşünmekten yorulmuşum,
Beklemekten, acep döner mi diye
Galiba seni sevmeyi unutmuşum...
İstemem gayrı gelme kal ötelerde

Yatağımın soğukluğuna alıştım,
Tek kişilik kahve yapmayı belledim
Ütü yapmayı bile becerebilmişken,
Bir sen daha kaldırmaz zayıf yüreğim

Bilirsin sen benim ilk hatamsın,
Bilki ilk olduğun gibi son olacaksın
Beni bir kez daha vurmaya kalksan bile,
Öldürecek bir can bulamayacaksın,

Dünümde kaldın esmer kadın, dünümde
Bugünümde zaten yoksun hemde gecemde
Yarınımda elbet olmayacaksın sakın deneme,
Zaman hepten durdu bilesin sen gittiğinde.