Dünü dünde bırakamadım Şiiri - Sinan Kar ...

DÜNÜ DÜNDE BIRAKAMADIM
DÜNÜ DÜNDE BIRAKAMADIM

Bir filim şeridi gibi,
Gözlerimin önünde geçmiş günlerim,
Dalıp gidiyorum geçmişime,
Yeniden yaşayacakmışçasına,
Ezberlemeye çalışıyor,
Sorular cevap bulsun diye,
Heyhat,
Dün dünde kaldı demişti Mevlana ne çare,
Dünü dünde bıraksam da kalmıyor,
Yüreğimin en uç noktasına kadar yerleşmiş,
Hatta her yerini kaplamış belleğimin,
Hayır hayır silmiyorum, hem silinmesi mümkün değil,
Hadi gel de dünü dünde bırak,
Tsunami kovar gibi yüreğime çarpmakta,
Beni okyanusta batmaya ramak kalan tekne gibi sallamakta,
Gözyaşlarım,
Onlar neredeyse okyanusu taşırmakta,
Çocukluğum bile,
Sayfa sayfa önüme gelirken,
Sararmış yapraklar, çürümüş filimler kopmakta,
İçimde volkanlar patlarken, lavlar bendini yıkmakta,
Dünü dünde kim bırakabilmiş ki ben bırakayım,
Ahhh, dünü dünde bırakabilseydim diyemiyorum,
Çünkü bu günkü ben dünden kalmayım,
Yarın dünü kaybetmez, bu günü anlamam gerek,
Dün yoksa ben de yokum,
Ve beni ben eden özelliklerim de,
Dün bugünün temel taşları,
Yarının binasıdır,
Dünü kaybedilmesi,
İnsaninin yasıdır.......SİNAN KARAKAŞ