yaşamın konuğuydu dünyanın hücresine
üşüyordu kendinden sesin yankılanırken
bir eğlence değildi sürgünlerde paşamın
yakılanırken sevda gönlüne göre buldun
omuzları göçerken sonsuzluğa susanmış
dar bir geçitten geçer tökezlemeden öte
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta