Dünkü Gibi Şiiri - Yasemin Tuğba Algın

Yine yağmur yağıyor dünkü gibi,
Ve yine koşarak ilerliyorum sokakta.
Sonra duruyorum; bakıyorum karşıya,
Bu sefer kimse yok eski durakta.
Saçlarımın ıslandığını hissediyorum.
Duruyorum yalnızca;
Neden durduğumu bilmeden...
Biri bana sesleniyor derinden,
Anlamıyorum dediklerini.
Bir kaç yaprak daha düşüyor yere,
Yağmuru kucaklayan soluk merdivenlere.
Serçeler son şarkısını söylüyor,
Çehresi yorgun pembe güllere.
Onlar da gidiyor başka şehirlere,
Şu insan seli gibi...