Dünden Geriye Bir Üstat

Bir vadi ağzında,
Oyuk oyuk günlüklerinde,
Günden güne erimişcesine,
Günden güne hasta,
Ve uzanmış bir yatağın,
Gökyüzüne bakan suretinde,
Gökyüzünden bile ileri, yaşça.
Bir adamdı dünden geriye kalan,
Bir adam sırtında dünyası,
Yaşamak istikametinde bir handa,
Yaşamak ile dertli,
Hiç yaşamamışcasına zamanda.

Yaklaştım her soluğunda kaderine,
Uzattım elimi vicdanımdan inayetine.
Uzaktaydı gözleri, andan ve zamandan,
Geçmişi uyandı mühür gibi gözlerine.
Sordular tekrar tekrar bizi
Sordular her dağlanmış uykudan
Verdik omuz omuza bahar gibi,
Vurulduk toprağımızda kaç kez,
Bir gonca gül açar gibi.

Ey koca beden, satır satır hikâye,
Ne ben bâkiyim,
Ne bu gölgeler virâne.
Gör bu yalnızlık dört kolda,
Dört kolu tetikte bir pusuda.
Mahmur dağlar yansın bir gecede,
Mıhlanmış gibi perde perde gözümde.
Ey koca yürek, kanatlarınla dalgalan,
Diril, bağrına taş basmış,
İsimsiz mezarından.