DÜNDEN BELLİYDİ…
Kimler durmuş sözünde ki; sen durasın?
Yalnızlığa terk edeceğin dünden belliydi…
Hazan çökmüş ömrüme, yaprağım dökülmüş;
Kışın geleceği, güzden belliydi…
Başlarken yazmışsın ayrılık kitabını;
Ne güzel anlatırdın mutluluk masalını…
Şu yaralı gönlümün en büyük hasarını;
Armağan edeceğin dünden belliydi…
Dalından kopardığın kırmızı gülü;
Ezip geçeceğin dünden belliydi…
Kalbine adanmış koca bir ömrü;
Yok edip gideceğin dünden belliydi…
Güller laleler ayağının altında,
Ömrümü verecektim sana sonunda…
Bu mutluluğu bıraktım tadında;
Terk edip gideceğin dünden belliydi…
23.03.2002
Tayfun KaradenizKayıt Tarihi : 12.5.2008 20:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!