Dün Uzun Uzadıya

DÜN UZUN UZADIYA

Dün uzun uzadıya mektubunu okudum
Beni mutlu düşünceler sardı
Sevdalı gördüm seni
Seni benim sandım.

Dudaklarında kopup gelen
Karanfil domurcuğu
Çiçeğe dönüşmüş nar
Ve kaçamak bir bakış…
Sevdalı gözlerin saflığı var.

Mutlu düşünceler sardı beni
Kafdağının ardından
Küçücük bir ev…
Kimsenin bulamayacağı,
Kimsenin rahatsız edemiyeceği bir yer
İçinde eceme erdim…
Düşüncemde canlanıverdi bunlar,
Ben sana sevdalanıverdim…

Mutlu kişiliğin yaşama çabası başladı
Düşüncemiz tatsızlıkları kovar
Gözlerin görebildiğince canlı
Neler var… Neler var…

Küçücük evimizde ikimiz varız
Şarkılara, türkülere ayak uyduruyoruz
Sen bana şarkılar söylüyorsun,
Saba’dan rast makamına karışan…
Ben sana şiirler okuyorum
Ve… Birbirimizin oluyoruz…

Düşüncelerim boy boy,
Dileklerim yığın yığın avuçlarımda
Parmaklarımda saçlarıyın yumşaklığı
Dudaklarıyın ateşi dudaklarımda
İçemediğim aşk şarabı…

Baharların başlangıcı misali mektupların
Sonsuzluğa giden çizgide
Görebildiğim tek aydınlık ve sevgi gibi
Hiç olmasın kaygıların…
Mektuplarıyın bitmesini istemem
Beni bulsa da gizlice, şaşırtan.
Yeşersin parmaklarınla ve düşüncenle
Özlemini çektiğim mektupların…
05.02.1963 – Adana

İsmailoğlu Mustafa YILMAZ - İstanbul