masamda mektupların var
başlayalım diyen kaldığımız yerden...
oysa bir zamanlar
günlerimize geceler inmez iken
sert bir rüzgardı
belki de kara bir tren
bölüşemeden gözlerimizde anıları
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
bil ki geç kaldın,
yoksun artık ne içimde ne de gözlerimde
bil ki duygularım yorgundu,
tükenmişti olta ucunda beklerken.
Güzel dizeler...tebrikler....saygılar...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta