Dün/Dünle Gitti Şiiri - Hüseyin Salman

Dün,dünle gitti, bugün yarını bekler,
Gelecek günler bilmem ki,dünüme ne ekler,
Çift günleri sayamadım, teklerim kayıp…
Virane gönlüm beyhude gülünü bekler.

Hicranım senden gelir, günlerim azapta,
İsyan etmek neye yarar, dünlere kızıp ta,
Bir bilinmeyen denklemdir, yaşanan hayat…
Dünde çileydin bugünde, neye yarar yazıp ta.

Gelmiyor bahar, karanlıklar olmuyor beyaz,
Sen gönlümde kışladın, beklediğim hep yaz,
Zirvelerim karla kaplı, ısıtmıyor artık güneş…
Umutlarıma çığ düşüyor, ufuklarım ayaz.

Matemine bürünür acılarım, yangınım kar etmez,
Yüreğimde korlaşsa da alevim, buzlarımı eritmez,
Bilirim gün gelir, tükenir ömrüm ecelin pençesinde…
Yine de sana hasretim/özlemim hiç bitmez.

Bir feryattır, koptu kopacak kıyametim,
Ben kendime yüktüm, kahırlar zahmetim,
Boş yere üzülme, zaten yaşamıyordum ki…
Ben içimdeki benle kavgalıyım,yoktur beklentim.

Bak güneşin eritemediğini, rüzgar tarumar etti,
Bilirsin ki! gençliğim kar gibi eriyip gitti,
Vasiyetim vuslatıma kavuşmaktır yevmi mahşerde…
Yarınım yok artık! bu günüm de dünümle gitti.